Ακόμα μια επιβεβαίωση: Το μοντέλο της πραγματοποίησης υψηλών κερδών, παράγοντας προϊόντα χαμηλής προστιθέμενης αξίας, βασισμένο στο χαμηλό μισθολογικό κόστος ( σχετικά, εδώ ). Στον μεγάλο πίνακα, βλέπουμε την εξέλιξη των αμοιβών σε ολόκληρη την οικονομία, των κρατών ‘τσικό’, στα οποία με βεβαιότητα πλέον ανήκουμε κι εμείς. Οι δύο επιφάνειες (ροζ και γκρι) στο φόντο, αναπαριστούν τους δύο πρωταθλητές, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, με αύξηση στο διάστημα 1995-2019, κατά 14,73 και 13,7 φορές αντίστοιχα (τιμές σε μαύρο φόντο). Τα υπόλοιπα, διαβάζονται από κάτω προς τα πάνω: Κάτω, η ΕΕ27 (1,95 φορές), πράγμα λογικό, αφού ως σταθμισμένος μέσος όρος επηρεάζεται από τις αναπτυγμένες χώρες, των οποίων οι μισθοί είναι ήδη υψηλοί – όπως και το ΑΕΠ -, με αποτέλεσμα να αυξάνονται συγκριτικά, με πολύ πιο αργούς ρυθμούς. Από την άλλη, ίσως είναι κι ένας από τους λόγους της παρούσας δυσαρέσκειας. Όπως και να ‘χει, τελευταία είναι η Ελλάδα, με αύξηση 2,5 φορές σε 24 χρόνια χωρίς να λαμβάνεται υ...